İzmir'den İstanbul'a Gitmek (Ziyaret)

Kısa süreliğine şehri terk etmek, tatile çıkmak insana yenilenme duygusu verir. Yaşadığınız şehri, düzeninizi tekrar düşünüp değerlendirir, hayatınıza dışarıdan bakarsınız. İstanbul’dan İzmir’e gitmek ise daha farklı bir durumdur. Özellikle okumuş birçok genç para kazanmak, daha özgür olmak, İstanbul’u doya doya hissetmek için İstanbul’a yerleşir, İzmir’de kalan yakınları ise onları ziyarete gider. Ziyaretçiler,her gidişte yeni İstanbullu İzmirlilerin İstanbul’a gidiş nedenlerini tekrar tekrar irdeler, „kalsalardı ne olurdu?“ diye sorar kendilerine.
İstanbul’a kısa süreliğine gitmek, iki kenti kıyaslamak için iyi bir fırsattır. İki kenti kıyaslamak geçmişin kültür mozayiğini içinde sır gibi saklayan bir kentten milenyumun kültür başkenti iddasıyla ortaya çıkan memleketin en büyük kentini aynı kefeye koymaktır. İstanbul ile İzmir’i kıyaslarsanız iki farklı kent, iki farklı ruh karşınıza çıkar. Modern mimarinin eşsiz örneklerini görmek, gökdelenlerin, birbirinden ihtişamlı ve fakirliği unutturan alışveriş merkezlerinin büyüsüne kapılmaktır. Tarihi eserlerin, yeşilliğin, dev açıkhava reklamlarının, boğazın, denize vuran renkli ışıkların ve 24 saat susmayan bir kentin temposuna kendini kaptırmaktır. İzmir’den İstanbul’a gitmek taşradan „büyük şehre“ gitmektir eskilerin tabiriyle. Bugünkü duruma bakıldığındaysa modernliğin ve Cumhuriyet'in kalesinden „İstanbul mega köyüne“ gitmek denilebilir. İzmir metrosunun sebep olduğu inşaat labirentlerini bırakıp başka bir inşaatlar ve gariplikler kentine yol almaktır, İstanbul’a gitmek. Gece sokakta yalnız başına rahatça yürüyen kadınlar görmemek, yaz sıcağında askılı elbiseyle gezinen güzel kızlardan mahrum kalmak ve denize girilecek yerlerden çok uzakta kalmaktır İstanbul’da olmak.

Sadece yolculuk değil, gittiğiniz yerde İzmirlilerle olduğunuzda sabahtan akşama kadar iki kentin arasındaki olumlu olumsuz farklılıkları dinlersiniz. Denizin, boğazın, tarihi mekanların farklı tarzda birbir çeşit insanın seyrine dalarken kentteki trafiğin yokedici kördüğümü içine dalarak tekrar tekrar İzmir’i özlemeye başlarsınız. İzmir’e hatta Ege Bölgesine dair her şeyi seçici olarak algılarsınız.
Bir de dönüş var elbet. Her dönüşte trafiği, insan kalabalığını, insanların kabalığını ve kentin acımasız birçok kuralını düşünüp ‘iyi ki İzmir’deyim’ dersiniz. İzmir’e döndüğünüzde trafikten şikayet etmez, şehrin temizliğine hayran kalırsınız. Ama dönüşlerde İstanbul için yapılan yatırımları, sergileri, konserleri, geçmiş ve geleceği içinde barındıran, karmaşık ama birbirinden güzel mimarlık abidelerini, dinamik iş yaşamını, hızlı giden hayatı hayranlıkla İzmir’deki arkadaşlarınıza anlatırsınız. Sonra kocaman bir soru işareti belirir akılda İzmir için ne yapmalı, neyi nasıl hemen değiştirmeli diye sorarsınız.


İstanbul etkisi bir süre gider, birkaç hafta sonra tüm o değiştirme arzusu unutulur, biter. Sadece İzmir’den İstanbul’a giden yakınlarınızı özler ve yeniden İstanbul’a gitmek için planlar yaparsınız. En azından 7 yıldır benim için durum böyle. Her gidiş dönüşümde İstanbul’un sevdiğim yönlerini kalbimin bir köşesini orada bırakıp gelirim sevdalısı olduğum kentime. F. Onat

Fotoğraf: Sina Demiral, daha fazlası için: http://www.fotoritm.com/
http://www.gaxxi.com/fotoritim/fotoritim/gorsel/dosya/1184186554istanbusilueti.jpg